วัน พฤหัส ที่ 8 มีนาคม 2555
การเรียนการสอน
Big Book
บัตรคำ
- อาจารย์ได้ให้ส่งงานที่มอบหมายสัปดาห์ที่แล้ว คือ Big Book และบัตรคำ และได้ตรวจงานของทุกกลุ่มและให้ตรวจสอบการเขียนต่างๆเช่น การเขียนไม่ตรงบรรทัดกัน การแบ่งคำให้ถูก และรูปให้สอดคล้องกับเรื่อง
หมายเหตุ -อาจารย์ให้แก้ไขในห้องถ้าวันนี้แก้ไขไม่เสร็จให้ส่งภายในวันพรุ่งนี้ก่อนบ่าย 3 โมง
วันอาทิตย์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2555
วันเสาร์ที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2555
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 14
วันพฤหัสบดี ที่ 1 มีนาคม 2555
- อาจารย์ได้ให้นำเสนอที่งานยังไม่ได้นำเสนอและ อาจารย์ได้ให้คำแนะนำ ในการรายงานหรือนำเสนอผลงาน
- อาจารย์ให้นำกระดาษที่อาจารย์แจกให้ในแต่ละกลุ่มไปทำหนังสือ Big Book ในหัวข้อมันคืออะไร และบัตรคำ ให้ส่งในสัปดาห์ถัดไป
วันอังคารที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2555
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 13
วันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2555
การเรียนการสอน
- วันนี้อาจารย์ให้นำเสนองานจากที่ไปทำกิจกรรมกับเด็กอนุบาลโดยให้เด็กตัดรูปผลไม้จากโปรชัวร์สินค้าในหัวข้อ อะไรเป็นผลไม้
ข้อคอมเม้นอาจารย์
- การแนะนำตนเอง (ให้ไหว้ช้าๆ)
- หน้าปกตัวหนังสือควรอยู่ในบรรทัดเดียวกันจะได้ดูง่ายขึ้น และควรมีรูปภาพ
- ควรใช้คำถามเด็กว่าอะไรเป็นผลไม้เพราะหน้าปกเป็นคำถาม
- ควรบอกให้น้องเขียนให้ถูกไม่ควรปล่อยให้น้องเขียนผิด
- เรื่องภาษาที่ใช้กับเด็กควรพูดให้ชัดเจน
- ควรสรุปประโยคที่มีความน่าสนใจ
การเรียนการสอน
- วันนี้อาจารย์ให้นำเสนองานจากที่ไปทำกิจกรรมกับเด็กอนุบาลโดยให้เด็กตัดรูปผลไม้จากโปรชัวร์สินค้าในหัวข้อ อะไรเป็นผลไม้
ข้อคอมเม้นอาจารย์
- การแนะนำตนเอง (ให้ไหว้ช้าๆ)
- หน้าปกตัวหนังสือควรอยู่ในบรรทัดเดียวกันจะได้ดูง่ายขึ้น และควรมีรูปภาพ
- ควรใช้คำถามเด็กว่าอะไรเป็นผลไม้เพราะหน้าปกเป็นคำถาม
- ควรบอกให้น้องเขียนให้ถูกไม่ควรปล่อยให้น้องเขียนผิด
- เรื่องภาษาที่ใช้กับเด็กควรพูดให้ชัดเจน
- ควรสรุปประโยคที่มีความน่าสนใจ
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 12
วันเสาร์ ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2555 เรียนชดเชย
การเรียนการสอน
- เด็กๆใช้ภาษาเพื่อแสดงออกถึงความคิดความรู้สึกจนถึงการทำความเข้าใจสิ่งแวดล้อมอย่างมมีความหมาย การจัดการเรียนการสอนจึงควรสอดคล้องกับธรรมชาติของคนเราดังกล่าว ดังทัศนะของภาษารวมหรือการเรียนภาษาโดยธรรมชาติซึ่งได้กล่าวถึงจุดมุ่งหมายของการสอนภาษาด้วย
- ลักษณะของภาษาได้แก่ หัวข้อ เนื้อเรื่อง หรือคววามหมาย ของสารที่จะใช้สื่อกับผู้อื่นประกอบด้วยชื่อคน สัตว์ สิ่งของ เหตุการณ์ ของความสัมพันธ์
- รูปแบบของภาษา เสียงสระพยัญชนะ วรรณยุกต์ คำที่มีความหมายและซึ่งประกอบกันด้วย3ส่วน คือ เสียงที่เปล่งออกมาเป็นหน่วยลำดับคำหรือประโยค
-อาจารย์ให้วาดภาพอะไรก็ได้คนละ 1 ภาพ และอาจารย์ได้ให้นักศึกษาหน้าชั้นเรียนครั้งละ 10 คน เพื่อที่จะให้เล่านิทานจากภาพที่เราวาดแล้วนำมาเล่าต่อกันเป็นเรื่องราว
-อาจารย์ให้วาดรูปแทนคำโดยให้เพื่อนทายว่าที่เราวาดหมายถึงอะไร
- อาจารย์ให้ทำภาพและคำโดยให้พับครึ่งกระดาษก่อนแล้วแบ่งเป็นสองส่วนโดยส่วนบนให้วาดภาพพร้อมเขียนชื่อของภาพไว้ใต้รูปภาพที่เราวาดและส่วนล่างให้แบ่งช่องว่างให้เท่ากันและเขีียนแต่ละคำลงในช่องว่างที่เราแบ่งไว้ตามคำที่เราเขียนไว้ด้านบนตามที่เราวาด
- อาจารย์ให้เรียนรู้เรื่องรูปแบบของภาษา เสียงพยัญชนะ และ เสียงสระ
- อาจารย์ให้ดูนิทาน
- อาจารย์ให้เขียนพยัญชนะไทยและอาจารย์แบ่งกลุ่มละ 9 - 10 คนโดยให้แต่ละกลุ่มทำเกี่ยวกับอักษรต่ำ-สูงโดยดิฉันได้เขียนตัวอักษรและอาจารย์ให้แต่ละกลุ่มเขียนสระที่อยู่ข้างหน้าว่ามีอะไรบ้าง
การเรียนการสอน
- เด็กๆใช้ภาษาเพื่อแสดงออกถึงความคิดความรู้สึกจนถึงการทำความเข้าใจสิ่งแวดล้อมอย่างมมีความหมาย การจัดการเรียนการสอนจึงควรสอดคล้องกับธรรมชาติของคนเราดังกล่าว ดังทัศนะของภาษารวมหรือการเรียนภาษาโดยธรรมชาติซึ่งได้กล่าวถึงจุดมุ่งหมายของการสอนภาษาด้วย
- ลักษณะของภาษาได้แก่ หัวข้อ เนื้อเรื่อง หรือคววามหมาย ของสารที่จะใช้สื่อกับผู้อื่นประกอบด้วยชื่อคน สัตว์ สิ่งของ เหตุการณ์ ของความสัมพันธ์
- รูปแบบของภาษา เสียงสระพยัญชนะ วรรณยุกต์ คำที่มีความหมายและซึ่งประกอบกันด้วย3ส่วน คือ เสียงที่เปล่งออกมาเป็นหน่วยลำดับคำหรือประโยค
-อาจารย์ให้วาดภาพอะไรก็ได้คนละ 1 ภาพ และอาจารย์ได้ให้นักศึกษาหน้าชั้นเรียนครั้งละ 10 คน เพื่อที่จะให้เล่านิทานจากภาพที่เราวาดแล้วนำมาเล่าต่อกันเป็นเรื่องราว
ภาพ แมว
-อาจารย์ให้วาดรูปแทนคำโดยให้เพื่อนทายว่าที่เราวาดหมายถึงอะไร
กล้วยไข่
หมา
- อาจารย์ให้ทำภาพและคำโดยให้พับครึ่งกระดาษก่อนแล้วแบ่งเป็นสองส่วนโดยส่วนบนให้วาดภาพพร้อมเขียนชื่อของภาพไว้ใต้รูปภาพที่เราวาดและส่วนล่างให้แบ่งช่องว่างให้เท่ากันและเขีียนแต่ละคำลงในช่องว่างที่เราแบ่งไว้ตามคำที่เราเขียนไว้ด้านบนตามที่เราวาด
- อาจารย์ให้เรียนรู้เรื่องรูปแบบของภาษา เสียงพยัญชนะ และ เสียงสระ
- อาจารย์ให้ดูนิทาน
- อาจารย์ให้เขียนพยัญชนะไทยและอาจารย์แบ่งกลุ่มละ 9 - 10 คนโดยให้แต่ละกลุ่มทำเกี่ยวกับอักษรต่ำ-สูงโดยดิฉันได้เขียนตัวอักษรและอาจารย์ให้แต่ละกลุ่มเขียนสระที่อยู่ข้างหน้าว่ามีอะไรบ้าง
วันพฤหัสบดีที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 11
วัน พฤหัสบดี ที่ 16 กุมภาพันธ์ 2555
- อาจารย์พูดถึงเรื่องการแต่งกาย ให้แต่งกายให้ถูกระเบียบ
-อาจารย์เปิดดู Blogger เพื่อดูความคืบหน้า
-อาจารย์ให้จับกลุ่ม 4 คน ทำหนังสืนิทาน
เลือกความคิดรวบยอดที่ต้องการให้เด็กมีประสบการณ์ อะไร เป็นเครื่องใช้ไฟฟ้า การสร้างภาพปริศนาคำทาย
1. เลือกและกำหนดสิ่งที่ต้องการให้เด็กทาย
2. วิเคราะห์ลักษณะของสิ่งที่กำหนดให้หลากหลายมากที่สุด
3. เรียงลำดับลักษณะของสิ่งที่กำหนดนั้นโดยเริ่มจากลักษณะที่หลายๆสิ่ง ก็มีลักษณะเช่นนั้น
4. นำมาจัดเรียงลำดับ
5. แต่งประโยคที่มีคำซ้ำๆ
-อาจารย์ยกตัวอย่างนิทาน ดิ๊งด่อง
- อาจารย์พูดถึงเรื่องการแต่งกาย ให้แต่งกายให้ถูกระเบียบ
-อาจารย์เปิดดู Blogger เพื่อดูความคืบหน้า
-อาจารย์ให้จับกลุ่ม 4 คน ทำหนังสืนิทาน
เลือกความคิดรวบยอดที่ต้องการให้เด็กมีประสบการณ์ อะไร เป็นเครื่องใช้ไฟฟ้า การสร้างภาพปริศนาคำทาย
1. เลือกและกำหนดสิ่งที่ต้องการให้เด็กทาย
2. วิเคราะห์ลักษณะของสิ่งที่กำหนดให้หลากหลายมากที่สุด
3. เรียงลำดับลักษณะของสิ่งที่กำหนดนั้นโดยเริ่มจากลักษณะที่หลายๆสิ่ง ก็มีลักษณะเช่นนั้น
4. นำมาจัดเรียงลำดับ
5. แต่งประโยคที่มีคำซ้ำๆ
-อาจารย์ยกตัวอย่างนิทาน ดิ๊งด่อง
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 10
วัน พฤหัสบดี ที่ 9 กุมภาพันธ์ 2555
หมายเหตุ กิจกรรมกีฬาสีของเอก
ประโยชน์ที่ได้รับจากกิจกรรมกีฬาสี
กิจกรรมในครั้งนี้ทำให้เราได้เจอกับรุ่นพี่ในชั้นปีต่างๆได้ทำกิจกรรมร่วมกันได้พูดคุยกันทำให้เกิดความสามัคคีในรุ่นพี่รุ่นน้องได้สนิทสนมกันมากขึ้นได้ทำความรู้จักและยังได้ออกกำลังกายซึ่งได้เรียนรู้วิธีการจัดกิจกรรมเกมต่างๆและการออกกำลังกายที่สามารถทำให้ร่างกายแข็งแรงแล้วยังช่วยให้เรารู้จักความสามัคคีรู้จักแพ้ รู้จักชนะ รู้จักอภัย
หมายเหตุ กิจกรรมกีฬาสีของเอก
ประโยชน์ที่ได้รับจากกิจกรรมกีฬาสี
กิจกรรมในครั้งนี้ทำให้เราได้เจอกับรุ่นพี่ในชั้นปีต่างๆได้ทำกิจกรรมร่วมกันได้พูดคุยกันทำให้เกิดความสามัคคีในรุ่นพี่รุ่นน้องได้สนิทสนมกันมากขึ้นได้ทำความรู้จักและยังได้ออกกำลังกายซึ่งได้เรียนรู้วิธีการจัดกิจกรรมเกมต่างๆและการออกกำลังกายที่สามารถทำให้ร่างกายแข็งแรงแล้วยังช่วยให้เรารู้จักความสามัคคีรู้จักแพ้ รู้จักชนะ รู้จักอภัย
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 9
วัน พฤหัสบดี ที่ 2 กุมภาพันธ์ 2555
หมายเหตุ ไม่ได้มาเรียนเนื่องจากท้องเสียแล้วมาสายเข้าเรียนไม่ทัน
วันอาทิตย์ที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 8
วัน พฤหัสบดี ที่ 26 เดือน มกราคม พ.ศ. 2555
- อาจารย์พูดเรื่องการแต่งกายมาเรียน อาจารย์บอกว่า"เครื่องแบบไม่ได้ทำให้พัฒนาสมองให้ดีขึ้น แต่เครื่องแบบเป็นการสท้อนถึงองค์กร
- อาจารย์เอารูปที่เด็กวาดด้วยคอมพิวเตอร์มาให้ดู แล้วให้ดูว่า รูปนี้บอกอะไรบ้าง
- นึกถึงคำหรือภาษาที่เด็กใช้
- การวาดภาพเห็นถึงพัฒนาการทางกล้ามเนื้อมือ - ตา เพื่อเตรียมการเรียน
- ได้เห็นถึงความต้องการของเด็ก เพื่อให้เชื่อมโยงกับสถานการณ์
- การเขียนตัวหนังสือ สามารถเขียนมีหัวได้ถูกต้อง
- การเขียนชื่อตัวเองได้
- การสอนเรื่องการลงท้าย ครับ ค่ะ
-อาจารย์ให้ดูรูปเด็ก 4 คน กำลังสื่อสารกัน
- มนุษย์ใช้การสื่อสารระหว่างกันด้วยวิธีการหลายรุปแบบ วิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด คือ การใช้ภาษาพุดและการเขียน การพัฒนาทักษะการใช้ภาษาดังกล่าว จะช่วยให้เด็กเข้าใจและเรียนรู้สิ่งต่างๆ ในสิ่งแวดล้อมได้ดีขึ้น ตลอดจนการแสดงออกถึงความต้องการส่งและรับข่าวสาร การแสดงออกถึงความรู้สึกและการเข้าใจผู้อื่น
- ฟังและพูด โดยไม่ต้องอาศัยการสอนอย่างเป็นทางการ การที่เด็กมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมทางภาษาจะทำให้เด็กเข้าใจ และเข้าใจภาษาแม่ เมื่ออายุได้ 4 หรือ 5 ปี
- สิ่งที่ครูสอนเด็กปฐมวัยจะต้องตระหนัก และมีความรู้เพื่อนำไปใช้ในการช่วยพัฒนาการทางภาษาของเด็ก ก็คือ ความเข้าใจเกี่ยวกับภาษาทั้งในด้านภาษาศาสตร์ ด้านการนำไปใช้ ตลอดจนแนวปฏิบัติในการจัดประสบการณ์ทางภาษาให้แก่เด็ก
ความรู้เพิ่มเติม
1. ภาษาในฐานะเป็นเครื่องมือสื่อสาร | ||
การสื่อสารจะประสบผลสำเร็จได้จะต้องมีภาษาเป็นองค์ประกอบที่สำคัญ เนื้อหาของสาร | ||
จะไม่สามารถถ่ายทอดได้ถ้าไม่มีภาษา จึงอาจกล่าวได้ว่าภาษาคือตัวนำสาร ภาษาที่ผู้ส่งสาร | ||
และผู้รับสารใช้จะดีหรือไม่ดีขึ้นอยู่กับทักษะในการสื่อสาร ถ้าผู้ส่งสารเลือกใช้ภาษาในการเสนอ | ||
สารที่เหมาะสมกับผู้รับสาร ในด้านความรู้และทักษะการใช้ภาษา จะทำให้เกิดการรับรู้และ | ||
เข้าใจตรงกัน ภาษาในฐานะเป็นเครื่องมือสื่อสาร จะมี 2 ลักษณะ คือ | ||
1.1 ภาษาที่ใช้ในการติดต่อสื่อสาร | ||
ภาษาที่ใช้ในการติดต่อสื่อสารในชีวิตประจำวัน แบ่งได้เป็น 2 ชนิดคือ | ||
1) วัจนภาษา (verbal language) คือ ภาษาถ้อยคำ ได้แก่ คำพูดหรือตัวอักษร | ||
ที่กำหนดใช้ร่วมกันในสังคม ซึ่งหมายรวมทั้งเสียงและลายลักษณ์อักษร ภาษาถ้อยคำเป็น | ||
ภาษาที่มนุษย์สร้างขึ้นอย่างมีระบบ มีหลักเกณฑ์ทางภาษาหรือไวยากรณ์ซึ่งคนในสังคม | ||
ต้องเรียนรู้และใช้ภาษาในการฟัง พูด อ่าน เขียนและคิด การใช้วัจนภาษาในการสื่อสาร | ||
ต้องคำนึงถึงความชัดเจนถูกต้องตามหลักภาษาและความเหมาะสมกับลักษณะการสื่อสาร, | ||
ลักษณะงาน, สื่อและผู้รับสาร เป้าหมาย | ||
2) อวัจนภาษา (non - verbal language) คือ ภาษาที่ไม่ใช้ถ้อยคำ | ||
เป็นภาษาซึ่งแฝงอยู่ในถ้อยคำ กิริยาอาการต่าง ๆ ตลอดจนสิ่งอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับการ | ||
แปลความหมาย เช่น น้ำเสียง การตรงต่อเวลา การยิ้มแย้ม การสบตา การเลือกใช้ | ||
เสื้อผ้า ช่องว่างของสถานที่ กาลเวลา การสัมผัส ลักษณะตัวอักษร เครื่องหมาย | ||
วรรคตอน เป็นต้น สิ่งเหล่านี้แม้จะไม่ใช้ถ้อยคำ แต่ก็สามารถสื่อความหมายให้เข้าใจได้ | ||
ในการ สื่อสารมักมีอวัจนภาษาเข้าไปแทรกอยู่เสมอ อาจตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ได้ | ||
3) ความสัมพันธ์ระหว่างวัจนภาษาและอวัจนภาษา | ||
อวัจนภาษาไม่สามารถแยกเด็ดขาดจากวัจนภาษา ผู้ส่งสารมักใช้วัจนภาษาและ | ||
อวัจนภาษาประกอบ เช่น บอกว่า "มา" พร้อมทั้งกวักมือเรียก เป็นต้น วัจนภาษาและ | ||
อวัจภาษามีความสัมพันธ์กันดังนี้ | ||
1. ใช้อวัจนภาษาแทนคำพูด หมายถึง การใช้อวัจนภาษาเพียงอย่างเดียว | ||
ให้ความหมายเหมือนถ้อยคำภาษาได้ เช่น กวักมือ สั่นศีรษะ เป็นต้น | ||
2. ใช้อวัจนภาษาขยายความ เพื่อให้รับรู้สารเข้าใจยิ่งขึ้น เช่นพูดว่า "อยู่ในห้อง" | ||
พร้อมทั้งชี้มือไปที่ห้อง ๆ หนึ่ง แสดงว่าไม่ได้อยู่ห้องอื่น | ||
3. ใช้อวัจนภาษาย้ำความให้หนักแน่น หมายถึง การใช้อวัจนภาษาประกอบ | ||
วัจนภาษาในความหมายเดียวกัน เพื่อย้ำความให้หนักแน่นชัดเจน ยิ่งขึ้น เช่น พูดว่า | ||
เสื้อตัวนี้ใช่ไหม พร้อมทั้งหยิบเสื้อขึ้นประกอบ | ||
4. ใช้อวัจภาษาเน้นความ หมายถึง การใช้อวัจภาษาย้ำบางประเด็นของวัจนภาษา | ||
ทำให้ความหมายเด่นชัดขึ้น เช่น พาดหัวหนังสือพิมพ์ ใช้ตัวอักษรตัวโตพิเศษ แสดงว่า | ||
เป็นเรื่องสำคัญมาก | ||
5. ใช้อวัจนภาษาขัดแย้งกัน หมายถึง การใช้ภาษาที่ให้ความหมายตรงข้ามกับ | ||
วัจนภาษา ผู้รับสารมักจะเชื่อถือสารจากอวัจนภาษาว่าตรงกับความรู้สึกมากกว่า เช่น | ||
พูดว่า "โกรธไหมจ๊ะที่ผมมาช้า" ผู้รับสารตอบว่า "ไม่โกรธหรอกค่ะ" พร้อมกับมีสีหน้า | ||
บึ้งตึง ผู้ส่งสารก็รู้ได้ทันทีว่ายังโกรธอยู่ | ||
6. ใช้อวัจภาษาควบคุมปฏิสัมพันธ์ระหว่างการสื่อสาร หมายถึง การใช้กิริยา | ||
ท่าทาง สายตา น้ำเสียงสร้างความสัมพันธ์ระหว่างการสื่อสาร เช่น การยิ้มแย้มแจ่มใส | ||
การแสดงความดีใจที่ได้พบกัน | ||
อวัจนภาษามีผลในด้านการสร้างความรู้สึกได้มากกว่าวัจนภาษา การใช้ | ||
อวัจนภาษาจะโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม ผู้ส่งสารและผู้รับสารจะต้องระมัดระวัง | ||
ถ้ารู้จักเลือกใช้อวัจภาษาเพื่อเสริมหรือเน้นหรือแทนวัจนภาษาได้อย่างมีประสิทธิภาพ | ||
จะช่วยให้การสื่อสารสัมฤทธิ์ผลมากขึ้นู่ | ||
1.2 ระดับภาษาในการสื่อสาร | ||
การใช้ภาษาสื่อสารต้องให้เหมาะสมกับโอกาส สถานการณ์ และสัมพันธภาพ | ||
ระหว่างบุคคล ระดับภาษาเป็นตัวกำหนดความเหมาะสม ช่วยให้เกิดผลดีในการสื่อสาร | ||
ระดับภาษาแบ่งเป็น 5 ระดับ คือ | ||
1) ระดับพิธีการ ภาษาระดับนี้ใช้สื่อสารกันในที่ประชุมที่จัดขึ้นอย่างเป็นพิธีการ | ||
เช่น การเปิดประชุมรัฐสภา การกล่าวรายงานในพิธีมอบปริญญาบัตรผู้ส่งสารมุ่งแสดงออก | ||
ให้เห็นถึงความขลัง ความศักดิ์สิทธิ์ ความทรงภูมิปัญญา ฯลฯไม่มุ่งประโยชน์ที่จะให้ผู้รับสาร | ||
ได้มีส่วนร่วมแสดงความคิดเห็น หากจะมีการกล่าวตอบก็ต้องกระทำ | ||
อย่างเป็นพิธีการในฐานะผุ้แทนกลุ่มเท่านั้น | ||
2) ระดับทางการ ภาษาระดับนี้มิได้มุ่งหมายที่จะให้ผู้ฟังมีส่วนร่วม ในการสื่อสาร | ||
โดยตรงเช่นกัน ผู้ส่งสารมุ่งเสนอข่าวสารแนวคิดและทรรศนะ ไปสู่กลุ่มรับสารขนาดใหญ่ | ||
เช่น การแถลงข่าวอย่างเป็นทางการต่อสื่อมวลชน การให้โอวาทต่อคณะบุคคล การเขียน | ||
บทบรรณาธิการในหนังสือพิมพ์ การเขียนบทความทางวิชาการ | ||
3) ระดับกึ่งทางการ ภาษาระดับนี้มักใช้ในการปรึกษาหารือกิจธุระระหว่างบุคคล | ||
หรือกลุ่มบุคคล มีการเปิดโอกาสให้ผู้รับสารมีส่วนร่วมแสดงความคิดเห็นร่วมกับผู้ส่งสาร | ||
ภาษาระดับนี้จะใช้ในการประชุมกลุ่ม การปรึกษางาน การวางแผนร่วมกัน การเขียนบทความ | ||
แสดงทรรศนะในหนังสือพิมพ์ การเสนอรายการสารคดีกึ่งวิชาการ | ||
4) ระดับสนทนา อาจเรียกว่า ระดับลำลอง ภาษาระดับนี้มักใช้ในการสื่อสาร | ||
กับเพื่อนสนิท อาจมีถ้อยคำที่เคยใช้กันเฉพาะกลุ่มหรือเข้าใจความหมายตรงกันในกลุ่มเท่านั้น | ||
5) ระดับกันเอง ภาษาระดับนี้จะใช้ในวงจำกัด ใช้ระหว่างบุคคลที่สนิทสนมคุ้นเคย | ||
กันมาก ๆ สถานที่ใช้มักเป็นที่ส่วนตัว เช่น ที่บ้านในห้องที่เป็นสัดส่วนของตน โดยเฉพาะ | ||
ถ้อยคำที่ใช้อาจมีคำแสลง คำที่ใช้เฉพาะกลุ่ม ภาษาระดับนี้ไม่นิยมบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร | ||
วันศุกร์ที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 7
วัน พฤหัสบดี ที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2555
-วันนี้อจารย์ได้เปิดวีดีโอจากเวปไซต์โทรทัศน์ครูให้นักศึกษาดู เกี่ยวกับการจัดประสบการณ์ของเด็กปฐมวัย เรื่องหนูน้อยหมวกแดงและอาจารย์ได้ถามว่าเราจะบูรณาการออกแบบกิจกรรมได้อย่างไร? กิจกรรมสร้างสรรค์ทำให้เด็กรู้จัก ตัวละคร ฉาก และรู้จักลำดับเหตุการณ์ บทบาทของครูจะต้องให้ความสนับสนุนเด็ก
6 กิจกรรมหลัก
-กิจกรรมกลางแจ้ง
-กิจกรรมเสริมประสบการณ์
-กิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะ
-เกมการศึกษา
-กิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์
-กิจกรรมเสรี
งานที่อาจารย์สั่ง
-อาจารย์ได้ให้ไปหาความหมาย ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา และ ให้วิเคราะห์การใช้วรรณกรรมเป็นฐาน
-สมัครโทรทัศน์ครูแล้วลิงค์เรื่องที่เกี่ยวกับภาษาลงบล็อค
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 6
วัน พฤหัสบดี ที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2555
นิทานเรื่องลูกเป็ดหลงทาง
- ข้อคอมเม้นของอาจารย์คือควรใช้ภาษาที่ง่ายเพื่อให้เด็กเกิดความเข้าใจได้ง่ายขึ้น
การเรียนการสอน
-อาจารย์ได้ให้ออกมานำเสนองานการเล่านิทานที่ไปเล่าให้เด็กฟัง
-อาจารย์ได้แนะนำเกี่ยวกับบุคลิกภาพ การพูดคำควบกล้ำเวลาออกมานำเสนอ และอาจารย์ได้อธิบายถึงสิ่งที่นักศึกษาออกมานำเสนอ
- อาจารย์ให้ดู VDO เกี่ยวกับการใช้ภาษาของเด็กปฐมวัยพร้อมทั้งอธิบาย
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 5
วัน พฤหัสบดี ที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2555
หมายเหตุ
-ไม่มีการเรียนการสอน อาจารย์ได้สั่งงานให้นักศึกษาทำ Powerpoint เกี่ยวกับนิทานที่นักศึกษาไปเล่าให้เด็กฟังแล้วนำเสนอสัปดาห์หน้าพร้อมทั้งคำถามที่ถามเด็ก 3 ข้อ
หมายเหตุ
-ไม่มีการเรียนการสอน อาจารย์ได้สั่งงานให้นักศึกษาทำ Powerpoint เกี่ยวกับนิทานที่นักศึกษาไปเล่าให้เด็กฟังแล้วนำเสนอสัปดาห์หน้าพร้อมทั้งคำถามที่ถามเด็ก 3 ข้อ
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 4
วัน พฤหัสบดี ที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2554
การเรียนการสอน
- อาจารย์ให้ส่งงานที่อาจารย์สั่งไว้เมื่อสัปดาห์ที่แล้วนักการศึกษาที่พูดเกี่ยวกับภาษาของเด็กปฐมวัย
- อาจารย์ให้เขียนภาษาถิ่นของแต่ละคนตามจังหวัดที่อยู่หรือประเพณีท้องถิ่น
การเรียนการสอน
- อาจารย์ให้ส่งงานที่อาจารย์สั่งไว้เมื่อสัปดาห์ที่แล้วนักการศึกษาที่พูดเกี่ยวกับภาษาของเด็กปฐมวัย
- อาจารย์ให้เขียนภาษาถิ่นของแต่ละคนตามจังหวัดที่อยู่หรือประเพณีท้องถิ่น
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 3
น้องอิคคิว
หมายเหตุ อาจารย์วิเคราะห์และให้ข้อคิดเห็นว่าควรปรับปรุงภาษาที่ใช้กับน้องควรที่จะชัดเจน
การเรียนการสอน
-อาจารย์ให้นำ วีดีโอที่ไปสัมภาษณ์เด็ก นำเสนอ หน้าชั้นเรียนพร้อมทั้งชี้แนะในการใช้ภาษาสื่อสารกับเด็กเพื่อให้เด็กมีการใช้ภาษาที่ถูกต้อง
-ภาษา หมายถึง เครื่องมือที่ใช้สื่อสาร เพื่อให้เข้าใจและรู้ถึงความต้องการ ผ่านการฟัง พูด อ่าน และเขียน
-ความสำคัญของภาษา คือ เพื่อสื่อสารให้เกิดความเข้าใจและเพื่อนำไปใช้ในขั้นต่อๆ ไป
สรุปความสำคัญของภาษา
1. เป็นเครื่องมือในการสื่อสาร
2. เป็นเครื่องมือในการเรียน
3. จำเป็นต้องใช้ในชีวิตประจำวัน
4. ภาษาเป็นเอกลักษณ์ของชาตินั้นๆ
5. ภาษาแสดงถึงวัฒนธรรมประเพณี
การแบ่งพัฒนาการทางด้านสติปัญญาของเพียเจต์
-ขั้นประสาทรับรู้และการเคลื่อนไหว อายุ 0-2 ปี
-ขั้นก่อนปฏิบัติการคิด ขั้นนี้เริ่มตั้งแต่อายุ 2-7 ปี
-ขั้นปฏิบัติการคิดด้านรูปธรรม ขั้นนี้จะเริ่มจากอายุ 7-11 ปี
-ขั้นปฏิบัติการคิดด้วยนามธรรม นี้จะเริ่มจากอายุ 11-15 ปี
งานที่อาจารย์สั่ง
-ให้ไปหานักจิตวิทยาในการเรียนรู้เกี่ยวกับภาษามา 1 ท่าน -ให้ไปเล่านิทานให้เด็กฟัง แล้วถามคำถาม 3 ข้อ
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 2
วัน พฤหัสที่ 15 ธันวาคม 2554
การเรียนการสอน
-การคาดเดา เราต้องเข้าใจว่าเด็กเข้าใจภาษาในการสื่อสารอย่างไรและรู้ว่าภาษาที่ใช้ในการสื่อสารมีอะไรบ้าง
-พฤติกรรมคือการแสดงออกมาทางการพูดและการฟัง
-พัฒนาการคือการเปลี่ยนแปลงไปตามขั้นตอนอย่างต่อเนื่อง
วิธีการเรียนรู้(ผ่านประสาทสัมผัสทั้ง 5 )
-สังเกต
-สัมผัส
-ฟัง
-ดมกลิ่น
-ริ้มรส
เด็กเกิดการเรียนรู้โดยผ่านการเล่นอย่างอิสระ
-เลือก
-ตัดสินใจ
-ลองผิดลองถูก
ภาษา
-ฟัง
-พูด
-อ่าน
-เขียน
การจัดประสบการณ์
-เทคนิคโดยการใช้เพลง นิทาน เกม บทบาท
-หลักการ
-สื่อ
-รูปแบบ
-วิธีการ
-การประเมิณ
เครื่องมือในการสังเกต -จดบันทึก
พัฒนาการสัมพันธ์กับสมองการทำงานของสมองพัฒนาการด้านสติปัญญาสัมพันธ์กับการทำงานด้านสมอง
งานที่อาจารย์สั่ง
การเรียนการสอน
-การคาดเดา เราต้องเข้าใจว่าเด็กเข้าใจภาษาในการสื่อสารอย่างไรและรู้ว่าภาษาที่ใช้ในการสื่อสารมีอะไรบ้าง
-พฤติกรรมคือการแสดงออกมาทางการพูดและการฟัง
-พัฒนาการคือการเปลี่ยนแปลงไปตามขั้นตอนอย่างต่อเนื่อง
วิธีการเรียนรู้(ผ่านประสาทสัมผัสทั้ง 5 )
-สังเกต
-สัมผัส
-ฟัง
-ดมกลิ่น
-ริ้มรส
เด็กเกิดการเรียนรู้โดยผ่านการเล่นอย่างอิสระ
-เลือก
-ตัดสินใจ
-ลองผิดลองถูก
ภาษา
-ฟัง
-พูด
-อ่าน
-เขียน
การจัดประสบการณ์
-เทคนิคโดยการใช้เพลง นิทาน เกม บทบาท
-หลักการ
-สื่อ
-รูปแบบ
-วิธีการ
-การประเมิณ
เครื่องมือในการสังเกต -จดบันทึก
พัฒนาการสัมพันธ์กับสมองการทำงานของสมองพัฒนาการด้านสติปัญญาสัมพันธ์กับการทำงานด้านสมอง
งานที่อาจารย์สั่ง
- ทำบล็อค และลิ้งค์หาอาจารย์
- ให้ไปสัมภาษณ์เด็กอนุบาล พร้อมถ่ายคลิปแล้วนำเสนออาทิตย์หน้า
วันอังคารที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2555
บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่1
วันพฤหัสที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2554
วันนี้ไม่มีการเรียนการสอนเนื่องจากอาจารย์ติดธุระ
อาจารย์สั่งงาน
วันนี้ไม่มีการเรียนการสอนเนื่องจากอาจารย์ติดธุระ
อาจารย์สั่งงาน
- ให้นักศึกษานำต้นดาวเรืองมา กลุ่มละ 1 ต้น
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)